Il-Partit Laburista għal darb’ohra fakkarna dak li
fil-fatt hu: partit tal-vendikazzjonijiet.
Forsi m’għadux isawwat
lil min ma jaqbilx miegħu,
imma għadu juza l-agħar forma ta’ vjolenza morali biex
ikisser lil dawk li ma jaqblux miegħu. Mhux hekk biss izda, il-Labour wera għal darb’ohra kif jimmanipula certi
nies biex jasal għall-finijiet
tieghu, anke jekk dawk in-nies kienu persuni li tgħidx kemm ikkalpesthom fl-imgħoddi ricenti. Joseph
Muscat mhux qed jirnexxielu jinfatam mis-sistemi tal-passat tal-Partit Laburista,
anzi qed imexxi politika opportunistika li tirriġudici l-politika fl-logħba
moqżieża mibnija fuq vendikazzjonijiet.
Dan l-aħħar assassinju politiku, bħal dak kontra Carm Mifsud Bonnici, iwaqqa
lill-politika fl-aktar livell baxx u jnaffar il-fiducja ta’ persuni tajbin
milli jimpenjaw ruħhom
fil-politika. Meta l-politika ssir arena
ta’ lanziet personali, li tinjora l-interessi nazzjonali, nkunu qegħdin biss innaffru l-elementi li
jistgħu jikkontribwixxu. Kif qal tajjeb Lino Spiteri: fl-artiklu
tieghu: “Politics, bloody politics gets in the way of everything in this cursed
island of ours, not least because of people working behind the scenes according
to their personal agenda.”
No comments:
Post a Comment